Eski elma çeşitleri gitgide unutuluyor. Genellikle çok daha lezzetlidirler, iyi tolere edilirler ve bahçede yetiştirilmeleri de kolaydır.
Eski elma çeşitlerini farklı kılan nedir?
Geliştirme sürecinde, günümüzde odak noktası daha çok yüksek verimli bir hasat olduğu için daha az eski elma çeşidi vardır. Ayrıca ağaçta mümkün olduğu kadar çok bitki hastalığından korunmaya çalışılmaktadır. Elma ağaçları da elma kabuğuna oldukça duyarlıdır.
Kişi tüm bu sorunları belirli üreme hedefleriyle ortadan kaldırmak ister. Ne yazık ki, bazı eski elma çeşitleri bu süreçte kaybolur. Bunlar genellikle sadece daha iyi bir tat sunmakla kalmaz, aynı zamanda insanlar tarafından daha iyi tolere edilirler.
Ancak bu arada, eski elma çeşitlerini soran daha fazla insan var. Bunlar, örneğin
- Çiftçiler
- Kendin pişir kendin ye
- Bahçıvan
Bunun ana nedeni genellikle sürdürülebilirlik ve biyolojik çeşitliliktir. Aroması çok farklı olduğu için eski elma çeşitleri ile birçok farklı tat sunulabilir. Örneğin, biraz daha ekşi bir elma tadı tercih ediyorsanız, eski bir elma çeşidini denemeniz yeterlidir.
Biraz ekşi tadın yanı sıra eski elma çeşitleri arasında tatlı çeşitleri de bolca bulunur.
En iyi 15 elma çeşidi
15'in üzerinde eski elma çeşidi olmasına rağmen, aşağıdakiler özellikleriyle öne çıkıyor:
| Elma çeşidi | Özellikler |
|---|---|
| Berlepsch | Bahçesinde besin açısından zengin toprağı olan herkes bu elma çeşidini yetiştirebilir. Çok iyi tolere edilir ve eti mermerdir. Ren elma çeşidi ilk olarak 1900 civarında yetiştirildi. |
| Kırmızı Bellefleur | Kökleri 1760 yılına kadar izlenebilir. Bu çok sulu çok tatlı bir elmadır. Ek olarak, bu çeşitlilik toprak veya konum üzerinde neredeyse hiç talepte bulunmaz. |
| Nordhausen'den güzel | 1810'dan beri yetiştirilen oldukça ekşi tadı olan bir elma. Kırmızıya dönen ve elma suyu yapmak için ideal olan yeşil-sarımsı bir cilde sahiptir. |
| Kış Altın Parmane (Altın Parmane) | 1510 civarında oluşturuldu ve bu nedenle tarihi, muhtemelen Normandiya'dan geliyor. Tadı nispeten baharatlıdır, ancak yumuşak, unsu bir kıvama sahiptir. |
| Kızıl Yıldız Reinette | Hafif ekşi tada ek olarak göze hitap eden bir elma çeşididir. Elma ne kadar olgunsa o kadar kırmızı olur. Yıldız şeklinde beneklerle biberlenir. Doğal avantajı: çiçekleri polenle doludur ve bu nedenle bahçedeki arılar ve diğer böcekler için çok çekicidir. |
| Zuccalmaglio | 1878 gibi erken bir tarihte geliştirilmiş, kendi kendine yeten ideal bir elma çeşididir. Kabuklanma duyarlılığı çok düşüktür, elmalar beyaz buzlanma gösterir, hoş bir aromaya sahiptir ve çok suludur. Bu arada ağaçlar çok verimli. |
| Winterrambur | Bu elmaları bu kadar özel yapan şey yüksek C vitamini içeriğidir.Tadı biraz ekşi ama yine de tatlıdır. Tamamen oluştuğunda, kabukları yeşilimsi sarı bir görünüme sahipken, güneşte büyüyen taraf kırmızıya döner. Bu tür 17. yüzyıldan beri yetiştirilmektedir. |
| Jakob Lebel | İlk olarak 1825 yılında yetiştirilen, günümüzde çayır bahçelerine uygun ve sert iklimden etkilenmeyen iyi bir elma çeşididir. Meyveler sarımsı, hafif kırmızımsı çizgilerle süslenmiştir. Birçoğu bu suşu pişirme ve yemek pişirmek için kullanmayı sever. Kıvamları gevrek ve çok fazla meyve suyu veriyorlar. |
| Boskoop | Birçoğunun elma sosu, krep veya elmalı turtada kullandığı ekşi bir elma. Bugün hala çok sayıda bahçede bulunabilir ve 1856'dan beri yetiştirilmektedir. Bugün neredeyse herkes bu eski elma çeşidini biliyor. |
| Cox Orange | Biraz daha fazla özen göstermeye cesaret eden herkes bu elma çeşidini deneyebilir. Eski çeşit 1825'ten beri yetiştirilmektedir. Ancak yeri, toprağı ve bakımı doğru olmalıdır. Ülkesi Büyük Britanya'daki iklim bunun için idealdir. Yine de meyvenin tadı çabaya değer. |
| Ren çarpık sap | Renland'dan gelir ve 1800 yılına kadar izlenebilir. Ağaçlar verim açısından güvenilir ve hastalıklara karşı çok dirençlidir. Bununla birlikte, çok geniş bir şekilde büyürler, bu yüzden çok fazla alana ihtiyaç vardır. İdeal olarak, meyveler Ekim ayının sonuna doğru hasat edilir ve ardından Aralık ayına kadar saklanır. |
| Elmayı Temizle | Donlara karşı dayanıklıdırlar ve bu nedenle daha soğuk bölgelerde de kullanılabilirler.dikilecek. Hasat açısından çok erkencidirler. Özellikle güzel kokan meyveler Temmuz ayı gibi erken hasat edilebilir. Tek dezavantajı: özellikle uzun sürmezler. |
| Jonathan | Bu çeşit ABD'den geliyor ve 1800 ile 1820 yılları arasında yaratıldı. Deride görülen siyah noktalar özellikle bu çeşidin tipik özelliğidir ancak zararsızdır. Ne yazık ki, hastalıklar söz konusu olduğunda, uygun budama ile önlenmezse kolayca külleme geliştirmeye eğilimlidir. Ağacın sıcak bir yere ihtiyacı var ve hafif ama çok aromatik tadı olan meyveler üretiyor. |
| Heslacher Gereutapfel | Gerçekten güzel, koyu kırmızı bir elma yetiştirmek istiyorsanız, bu çeşit iyi bir seçimdir. Bu çeşitlilik 1820 civarında ortaya çıkmıştır, ağaçlar çok verimlidir ve hastalıklara karşı özellikle hassas değildir. |
| Ontario | ABD'den gelen bir başka eski elma çeşidi. 1820'den beri var. Ne yazık ki, dona karşı çok hassastır ve bu nedenle sadece daha ılıman bölgelerde başarılı bir şekilde yetiştirilebilir. Meyveler çok fazla C vitamini içerir. Ayrıca normal boyutları depolamayı oldukça kolaylaştırır. |